Abstractie

(23-9-2022)

Een makkelijke term voor het allesomvattende. Hetgeen wat je niet met woorden kan duiden. Waar de grens ligt is onduidelijk, is de grens daarom interpersoonlijk, of andersom? Is de grens afhankelijk van meerdere factoren? Kunnen zonnestralen een verschil maken? Is het wel allesomvattend als er een grens aanwezig is? Kan het daarom ook zo zijn dat alles abstract is? Is abstractie een vorm van ervaring(en) en is het daarom niet door een ander persoon dan de uitvoerende persoon te vatten? Is het nodig om abstractie te kunnen omschrijven? Is het ervaren van abstractie een doel op zich?  Immers, schoonheid zit in het moeilijke, moet men daarom niet streven naar abstractie?

Kind van zijn generatie

(2-9-2022)

Etappe 12 Vuelta- de meest interessante etappe tot nu toe. Een boekwerk zou je erover kunnen schrijven, maar ik hou het vandaag bescheiden. Remco zijn test, niet alleen stelde hij zichzelf weer op de proef maar de rest deed ook een poging om hem te kraken. Nouja, ‘’deed een poging’’, Movistar heeft geprobeerd een sublieme tactiek uit te voeren door renners uit de kopgroep af te laten zakken, wat een leuk idee was, maar de moeite misschien niet waard in deze setting. Ook heeft Roglič Rohan Dennis op kop gezet, waardoor het peloton werd gehalveerd, Harper deed hetzelfde, Remco leek er alleen maar beter van te worden. Dat is namelijk wat hij kan, tempo rijden, anders heeft hij nog niet hoeven doen in zijn nog jonge wielercarrière. Maar ik snap ze wel, als je op een bruine beer stuit, dan ga je hem ook niet meteen te lijf, dat overleef je niet.

Remco is Remco, zoals Parmenides al zei: iets kan niet uit niets ontstaan. Hij is als zodanig in zijn totaliteit en onverdeeld. Hij is nergens een afgeleide van. Misschien was hij gisteren niet zo sterk als een bruine beer, maar alleen zijn voorkomen was al genoeg het de concurrentie te laten denken. Niet één keer heeft hij door zijn mond geademd. Hij zat niet met overschot, de rest zat met vreselijke tekorten, zowel mentaal als fysiek. Oh ja, nog een kleine toevoeging, Carlos, bedankt, we hebben genoten.

L’incertitude

(26-8-2022)

Dit is het moment. Ik kan niet blijven zitten. Vanaf dat punt is alles in een stroomversnelling beland. Het moment dat ik ze zag liggen was het al zo veel te laat. Mijn hoop stuurde zich richting de berm, waarna het een paar meter verder abrupt tot stilstand werd gebracht. Met mijn ogen dicht vloog ik door de lucht en maakten al mijn gedachten voor enige seconden een toevlucht naar het ongewisse. Ruw en met de nodige pijn keerden ze terug in mijn systeem. Nog nooit bleef ik liggen, meestal stond ik binnen een seconde weer op mijn benen, maar deze keer was anders. Het gevoel in mijn rechterarm was vervlogen en opstaan had geen nut. Nog nooit heb ik op de vraag ‘’hoe gaat het?’’ geantwoord: niet goed. Ook al gaat het niet goed, dan zeg ik altijd: naar omstandigheden gaat het goed. Nu schreeuwde ik het uit: NIET GOED. Voor de rest kwam er meer dan ‘’godverdomme’’ niet uit. Het bleef nog lang stil…

Zomer

(19-8-2022)

Wanneer badend in het zweet ontwaken het leidend voorwerp wordt van het onuitgesproken begrip ‘’vakantie’’. Het moment dat ijs de maatstaf is geworden van de minuscule geluks waterval, die de West-Europese samenleving rijk is. Het aanbidden van de zon geen overweldigende handeling, maar een status van geluks bezitting is. Aangaande het zomerse gevoel doorgaans tot vredensirritaties leidt om een al decennialange tuimeling door te maken tot de krochten van het bestaan. 

 

Het excelleren van de indirecte mededeling, het attent gemaakt worden van je toestand, raakt het individu op een hoogte waar men laag in zijn moedwilligheid zit. Uit de put worden geforceerd door een opwaartse kracht, waar geen mens tegenop kan. Om er dan te staan, voor een uitdaging. Beregend op zoek naar een een schuilplek zonder open gaten. Terwijl je pas een schuilplek vindt als je naar een podium op zoek gaat.

Marcel van Roosmalen, HELD!

(15-7-2022)

DE perfecte gast in de Avondetappe na zo’n historische rit naar de Col du Granon. De man was de nuchterheid zelve en sloeg de spijker op zijn kop, maar niet iedereen begreep hem… 

Het plan van Jumbo was perfect, er was dus wel degelijk een plan, wat van Roosmalen ontkende. Maar wat hij zei sneed hout. Al was de Sloveen iets beter geweest, dan had je enkel kunnen zeggen dat Jumbo er alles aan heeft gedaan, maar het was hoogstens een slecht moment van Tadej, wat hij gisteren op Alpe d’Huez bevestigde. Het plan had gemakkelijk een andere afloop kunnen genieten, al bracht Marcel het wat ongelukkig. Wat we enkel kunnen stellen is dat de spanning terug is, maar op dit moment heeft Pogacar nog steeds 2 TDF eindoverwinningen en Jumbo 0. Kan iemand voor de zekerheid checken of Jonas überhaupt participeert in het begrip ‘’ademen’’? Uit de TV beelden vloeide weinig duidelijkheid.

Enkel ras optimisten kunnen integraal de TDF kijken, wielrennen is een TV sport! 

Marcel, bedankt!

DE FENOMEEN

(8-7-2022)

De Burj khalifa, de Eiffeltoren, Elon Musk, noem alles maar op, er gaat niets boven WOUT. Magnus deed nog een moedige poging, maar viel in het niet bij de suprematie die WOUT toonde in de eerste week van de Tour. Voor degene die nog twijfelden tussen Matje en WOUT, stop maar met de discussie, het is duidelijk, WOUT is de beste. De enige die nog groter kan worden dan WOUT is zijn nageslacht WOUTje junior. Laten we voor de profwielrenners over 20 jaar hopen dat hij tegen die tijd achter een bal aan het lopen is. 

Neem dit alsjeblieft niet voor lief. Wat je de afgelopen dagen hebt gezien ga je zelden nog meemaken. Geniet van dit fenomeen, voordat je het weet is het voorbij. 

Oh ja, die glimp van hoop zoektocht van Simon Clarke, waarover ik vorige week sprak, is toch aardig gelukt. Bravo Simon!

De wijzen uit het Oosten

(1-7-2022)

Je zou zeggen dat ze onderhand alle lintjes al wel hebben behaald en ruim hartelijk met pensioen zijn gegaan. Maar ze zitten nog op de fiets en ze staan vandaag aan het vertrek van hun Ronde van Frankrijk. Bij elkaar verzamelden ze al 33 Tourdeelnames en daar doen ze de komende 3 weken nog een schepje bovenop. Woods is op zijn 35e levensjaar nog steeds de stenen uit de straat aan het rijden en wist in de maand juni gemakkelijk La Route d’Occitane te winnen. Voor degene die de Franse 4-daagse niet kennen, het is geen pannenkoekenrondje, Michael versloeg Carlos Rodríguez, het nieuwe aanstormende toptalent en kersvers Spaans kampioen van INEOS. 

Ook Jakob Fuglsang leefde deze maand op met een knappe 3e plaats in het eindklassement van de Ronde van Zwitserland. Verder hebben ze nog een 4 voudig Tour winnaar aan de start staan die ook niet precies weet wat hij nog in Kopenhagen doet, maar ook staat er nog een verdwaalde Let, een verdwaalde Canadees, een Australiër die nog een glimp van hoop zal proberen te vinden, een Israëliër die toch sterk zijn overwegingen zal heroverwegen in de komende 3 weken en tot slot een ijzersterke Hugo Houle aan het vertrek in Denemarken. Hugo is in de vorm van zijn leven en heeft op 31-jarige leeftijd zijn beste seizoen tot nu toe. Dat is de man die ik in de gaten ga houden tijdens de 109e editie van La grand boucle en als Primoz dit jaar iets beter het wiel van zijn voorganger in de gaten houd, dan gaan we misschien nog een hele mooie Tour beleven, al zou ik die Deen ook niet onderschatten.

Geluk

(24-6-2022)

Een fabel zo oud als de weg naar Rome. Men kan enkel spreken van het tegenovergestelde bij herhaaldelijke tegenslagen. Op het moment dat je in je bed blijft liggen en niks doet zal je nooit het zogenaamde ‘’geluk’’ ervaren. Je kan ervoor kiezen niet te blijven liggen. Je kan kiezen voor ‘’geluk’’, maar dan is het geen kwestie van toeval meer, dus is het in zoverre geen ‘’geluk’’ meer hebben. 

Wanneer je op een dag besluit stokstijf in je bed te blijven liggen met je ogen gesloten, een van je vrienden in een opwelling een oudejaars lot koopt, aan zichzelf belooft het eventuele gewonnen bedrag aan jou te schenken uit liefdadigheid, hij 30 miljoen wint, het daadwerkelijk aan jou schenkt, jij alles kan kopen wat je hart begeert. Dan nog heb je nog geen geluk gehad, want jij hebt op een zeker moment besloten die vriendschap aan te gaan.

Gezakt

(10-6-2022)

Gefaald voor het leven. Je kan geen geschiedkundige kwestie linken aan een huidige gebeurtenis, schaam je! 90% was wel geslaagd, zij kunnen wel een wiskundige vergelijking juist oplossen. Weet je niet wat de hoofdstad van Maleisië is? Sukkel! Nu kan je jammer genoeg een jaar later pas werken… Heb je wekenlang elke dag zitten blokken? Ben je weekenden thuis gebleven om extra te kunnen oefenen? Ben je op 0,1 gezakt? Of erger nog, op 0,05? Ben je gezakt op een o zo belangrijk ‘’kernvak’’? Kwam je niet aan een essentieel 5,5 examengemiddelde? Nietsnut! Zo ga je nooit wat bereiken!

Voor degene die het dit jaar net niet hebben gehaald en er wel super hard hun best voor hebben gedaan. Weet dat je zo beter af bent dan de leerlingen die zonder te leren met vlag en wimpel zijn geslaagd. Jullie hebben iets wat zij nooit zullen bereiken, doorzettingsvermogen en discipline. Eigenschappen waardoor jullie uiteindelijk verder zullen geraken. Jullie moment van slagen komt nog, binnen en buiten school.

Lucius Annaeus Seneca

(3-6-2022)

De naar Corsica verbannen filosoof werd in 48 n. Chr. teruggeroepen naar het centrum van de macht. Hij beleefde voorspoedige jaren, maar stuitte op een geesteszieke Nero. Noodgedwongen trok de stoïcijn zich terug, maar het lot bleef hem achtervolgen. Nero dwong Seneca, te midden van al zijn geliefden tot zelfmoord. Keizer Nero had een volmacht, mevrouw Heard gelukkig niet. In de tijd van Seneca was er jammer genoeg geen Tik Tok of eerlijke rechtspraak. Na jarenlang modder gooien via de media door Amber, werd Johnny zijn reputatie overeind getrokken. ‘’Veritas numquam perit’’ (de waarheid zal nooit vergaan), luidde de afsluiting van zijn tekst, die hij publiceerde via Facebook. Eeuwen later werd de bevrijding van Seneca, die nog altijd ondergesneeuwd lag door de geesteszieken, een feit.

 

Edoardo

(27-5-2022)

''Dit voorjaar reed hij meer DNF’s bij elkaar dan Bas Tietema, maar plots stond hij er weer. Nadat alle kopmannen van Jumbo Visma het af lieten weten, reed hij 17 etappes doelloos rond. Tot dit moment. Waar Pascal Eenkhoorn en Julius van den Berg strijdend ten onder gingen, stonden Edoardo en James op. Met al zijn wrok van ereplaatsen in afgelopen Giro’s reed hij op de finish af. Op papier waren Magnus en James sneller, maar hij had de motivatie en tifosi aan zijn zijde. Tweehonderdvijftig meter voor de finish in Treviso ging hij aan. Het blijft een gek gezicht, een sprintende tijdrijder, waar James uitbundig met zijn ellebogen schudde, stond Edoardo kaarsrecht en bracht hij via een lage cadans de wattages over op zijn machine. Even leek hij er met de winst vandoor te gaan, maar het mocht niet baten. Na deze nipte verloren sprint in zijn thuisland en alle keren dat hij het net niet redde, sloeg hij heel zijn stuur aan gort. Of zoals Edoardo het zou zeggen: ‘’De Bondt was sneller, chapeau.’’

 

Had het dan toch zo moeten zijn

(20-5-2022)

''Het krachtige gevoel van een aanraking op je schouder. Hetgeen je niet zag aankomen. Hetzelfde moment twijfel je wie het is. Of het een bekende is. Ofwel een totale vreemde, die de weg probeert te vinden naar een duiding van zijn offensief. Iets wat zij niet poogde te doen. Ietwat geraffineerd, maar welkome door haar sprong die zij waagde. Ieder die zich had weerhouden zou zich van binnenuit laten beschimmelen, maar er altijd zo verrukkelijk uit blijven zien. Of zou hetgeen wat zij kwam doen toch iets meer lijken op simpelweg een straatnaam proberen te vinden. Een naam die zich via een gerenommeerd elektronicabedrijf met een monopolie ook had kunnen leiden naar haar geluk. Had het dan toch zo moeten zijn. ''